Pokhara

Namasté.

Vandaag, 16 april, afscheid genomen van Marjan, het was een ongecompliceerd samenzijn. Bij deze nogmaals hartelijk dank Marjan voor je aangename gezelschap, het was leuk met je. En fijn dat je mijn overbodige dingen mee neemt naar Nederland!
Gisteren naar de World Peace Pagoda gelopen, dat aan de overkant van het meer op de bergtop is gelegen. Ondanks de hitte van de dag was het een mooie laatste wandeltocht samen naar een stupa, die de moeite van een bezoek zeer zeker waard is. Een krachtig energieveld rond de stupa maakte het er goed toeven. Een fikse afdaling terug naar het meer, waar we vervolgens met een bootje voor 250 rupies en mijn aanbod aan de roeier om mee te roeien terugvoeren over het meer, naar de drukke boulevard. Daar waren de Nepalesen nog steeds niet uitgeflaneerd en werd kennelijk het Nieuwjaarsfeest nog met een dag verlengd. Hier is nu het jaar 2067 begonnen, dat dus iets voor ligt op onze jaartelling, Het feest houdt o.a. in dat de scholen deze week dicht zijn en er een flink kermisterrein is opgebouwd met een heus reuzenrad en zo’n twee-armig zwaaiding waarin vooral gillende meiden zitten. Verder veel kraampjes, snoep en kleine draaimolentjes voor de kinderen. Een gezellige drukte waarin iedereen gezien wil worden. Er was hoorde ik ook vuurwerk, maar het is me een duister raadsel hoe ik dat gemist kan hebben, want daar had ik nou naar uitgekeken. Zoals gezegd gaat het flaneren gewoon verder, zijn alle winkeltjes weer open en gaat het dagelijkse gevecht voor de verkoop van de eigen nering ook weer gewoon door.

Verder is het nog het vermelden waard, dat ik op nieuwjaarsdag mijn eerste warme douche weer had!! Dus toch ook voor mij een feestje. Dat ik dat feestje niet al de dag ervoor had gevierd kwam door mijn gebrek aan inzicht overigens. De rechterdouchekraan bleek namelijk het warme water te leveren, terwijl ik zat te wachten tot het water uit de linkerkraan warm werd; niet dus. Zo ben ik ook nog geen wc tegengekomen die het papier wegstroomt, en leveren pinautomaten doorgaans geen geld. Dan nog even te vermelden hoe een zee van tijd een internetcafé kost; zeker als het uploaden niet lukt zoals gisteren. Maar mij hoor je niet klagen; de maaltijden zijn fantastisch en kosten een prikkie, is er dagelijks een heerlijke milkshake, lassi (shake van karnemelk) of verse fruitdrank. En gaat het met mijn holteontsteking redelijk wel. Geen reden voor zorgen, alle reden om te genieten.

Vandaag duik ik voor 3 dagen onder in het Boeddhistische meditatiecentrum van Pokhara. Drie dagen mediteren en teksten van Boeddha voorgedragen krijgen. Ik ben benieuwd. Dan volgende week dinsdag de vijfdaagse tocht naar Annapurna samen met Prakash, de man die de vorige trekking organiseerde.
Lieve allemaal, tot daarna weer. Dikke kus,
jef